Szlifierka oscylacyjna
Wykończenie powierzchni drewna polega między innymi na wyrównaniu jego płaszczyzn. Najpierw wykonujemy to za pomocą strugania, natomiast do ostatecznego wyszlifowania powierzchni używamy papieru ściernego. Jest to, niestety, męcząca i żmudna obróbka, dlatego też warto zaopatrzyć się w kolejną przystawkę do wiertarki, mianowicie w szlifierkę oscylacyjną. Budowa szlifierki jest bardzo prosta. Oś wiertarki, zamiast z wrzecionem, połączona jest za pomocą znanej już nam nakrętki łączącej z płaską płytą za pomocą mimośrodu. Płyta szlifierki oklejona jest pianką gumową, na którą zakłada się odpowiednio przycięte arkusiki papieru ściernego. Wprawiony w ruch obrotowy mimośród przekazuje swoje drgania płycie z papierem ściernym szlifując drewno.
Na rysunku przedstawiono przekrój szlifierki. W tuleję korpusu szlifierki (1) wsunięto i zamocowano zwężenie wiertarki (2), która nakrętką łączącą (3) sprzężona jest z mimośrodem (4). Mimośród łączy się z płytą (6) za pomocą łożyska (5), natomiast korpus szlifierki (1) z płytą (6) – za pomocą gumowych łączników (7) umożliwiających oscylacyjne ruchy płyty względem korpusu. Papier ścierny mocuje się do płyty szlifierki metalowymi zaciskami (8) dociskającymi stalowymi końcówkami poprzeczną krawędź papieru, którego kształt i wymiary pokazane są na rysunku.
Szlifując powierzchnię drewna trzymamy wiertarkę za jej uchwyt, zaś korpus szlifierki lekko dociskamy palcami lewej ręki do obrabianej powierzchni. Praca z zastosowaniem szlifierki jest szybka i niezbyt męcząca. Należy tylko do szlifowania używać coraz drobniejszego papieru, zaczynając od ziarna 60, a kończąc na 150 lub 200.
Najnowsze komentarze