Obróbka drewna za pomocą elektronarzędzi

Obróbka drewna za pomocą elektronarzędzi jest nie tylko znacznie łatwiejsza niż obróbka ręczna, ale umożliwia uzyskiwanie efektów dawniej zupełnie nieosiągalnych. Na całym świecie istnieje wiele różnorodnych firm specjalizujących się w produkcji tych urządzeń. Jedne produkują więc urządzenia wyposażone we własny napęd, inne zaś – proste urządzenia, do napędu których stosuje się wiertarkę, często wielobiegową lub z wewnętrznym układem elektronicznym, umożliwiającym dokładną i bezstopniową regulację prędkości obrotowej wrzeciona od zera do kilku tysięcy obrotów. Prędkość obrotowa silników napędowych wiertarek produkowanych przez czołowe firmy światowe wynosi do 25 000 obr./min., przy mocach dochodzących niejednokrotnie do 1 kW.

Dla nas przydatna jest przede wszystkim krajowa wiertarka typu PRCrlO/6IIB firmy Celma oraz różnorodne przystawki napędzane tą wiertarką, takie jak pilarki, szlifierki, nasadki udarowe itp.

Przedstawiona na rysunku wiertarka, zasilana prądem z sieci o napięciu 220 V, wyposażona jest w silnik napędowy o mocy 350 W. Obudowa wiertarki (1) zrobiona jest z wysokoudarowego tworzywa sztucznego. W dolnej części obudowy znajduje się uchwyt wiertarki (2), z którego wystaje przycisk wyłącznika (7) i przycisk blokowania wyłącznika (8). W przedniej części obudowy znajduje się dwubiegowa przekładnia zębata (3). Zwężenie obudowy (4) służy do połączenia wiertarki z nasadkami stanowiącymi jej dodatkowe wyposażenie. Tylna część obudowy (5) mieści w sobie szczotkotrzymacze i tylne łożysko silnika. Po jej zdjęciu można skontrolować stan komutatora oraz zużycie szczotek, co jest niezmiernie ważne dla pracy silnika elektrycznego.

Wiertła mocuje się w trójszczękowym uchwycie (6) wkręconym na gwintowaną końcówkę osi wyposażonej w obustronnie zeszlifowane zgrubienie (10). Podczas montażu uchwytu lub tulei łączącej wiertarkę z przystawkami na zeszlifowaniu zgrubionej osi wsuwa się płaski klucz, znajdujący się w fabrycznym wyposażeniu wiertarki.

I jeszcze jeden, bardzo istotny element – przełącznik obrotów wiertarki (9). W przedniej części obudowy (3) znajduje się dwubiegowa przekładnia zębata. Przy przełączeniu przekładni na 1 bieg wrzeciono wiertarki bez obciążenia obraca się z prędkością około 1000 obr./min., natomiast na 2 biegu z prędkością około 3300 obr./min. Wiercenie otworów w drewnie wykonujemy przeważnie za pomocą wierteł krętych, takich samych, jak do wiercenia otworów w metalu. Bardzo istotny jest tutaj stan wierteł, które powinny być sprawne i ostre. Pamiętajmy, że do wiercenia otworów o średnicy do około 6 mm trzeba ustawić wiertarkę na 2 bieg, natomiast otwory o większej średnicy, do 10 mm, wierci się na 1 biegu.

Wiercenie otworów w grubych elementach wykonujemy etapami, by nie dopuścić do zakleszczania się wiertła w drewnie. Po każdych 5 mm wywierconego otworu wyciągamy wiertło w górę, co powoduje usunięcie wiórów, po czym kontynuujemy wiercenie. Podobnie postępujemy przy wierceniu otworów w cieńszych elementach, z wilgotnego lub żywicznego drewna.

W domowym warsztacie warto mieć komplet wierteł o średnicach od 1 do 10 mm, co 0,5 mm. Komplet zawiera około 20 wierteł, których nie należy przechowywać razem w pudełku, ułożonych jedno na drugim, bo w ten sposób bardzo szybko się tępią. W związku z tym polecamy samodzielne wykonanie podstawki pod wiertła w postaci drewnianego klocka grubości 40-60 mm, o wymiarach około 60×120 mm. W klocku wiercimy otwory w dwóch łub trzech rzędach – każdym wiertłem jeden otwór, by każde z nich miało swoje odpowiednie, starannie oznakowane miejsce.

Pamiętajmy, że wiertarka jest podstawowym elektronarzędziem, ponieważ stanowi również źródło napędu dla innych przystawek.